poniedziałek, 16 sierpnia 2010

Jak pisać haiku, a raczej jak je konstruować? Wydaje się to bardzo proste, tymczasem diabeł tkwi w szczegółach; w szczegółach, lub raczej w regułach, których nadspodziewanie wiele rządzi tą skromną poetycką formą.

• Trzy wersy, 17 sylab w układzie 5-7-5.

• Kigo - słowo, określenie wskazujące na porę roku, mniej lub bardziej wprost, np. "chłodem od rzeki" (najprawdopodobniej jesień), "noc wigilijna", "sierpień w ogrodzie".

• Kireji - moment przecięcia, przejścia od obrazu do obrazu (//) Najczęściej występuje po I lub II wersie.

wieczór majowy //
sprzączka sandała myli
grę świerszczy w trawie

wraca nad ranem
kształt słońca ocalony //
zimny ocean

• Przyroda - główny przedmiot poetyckich zainteresowań haijina. Haiku jest pełne słońca, liści, kumkających żab, świerszczy i niezapominajek.

• Prostota - formy i treści. Haiku nie lubi wyszukanych metafor. Pokazuje świat takim, jaki jest, akcentując piękno spraw pozornie błahych.

• Bezosobowość. Autor haiku w haiku jest nieobecny, a formy osobowe niewskazane.

• Teraźniejszość. Haiku nie lubi czasu przeszłego i przyszłego. Jest zakorzenione w tu i teraz.

• Przestrzeń. Haiku nie podaje tematu "na talerzu", ani go nie wyczerpuje. Zostawia odbiorcy miejsce na własne skojarzenia, zaprasza do współtworzenia.

Haiku to olśnienie, przystanięcie, szkic, wyzwanie... Poza wszystkim innym, to także dobry trening dla gaduły.

10 komentarzy:

  1. a to bardzo ciekawe,zupelnie nie mialam pojecia mam pare wierszy przetlumaczonych z japonskiego ale to chyba nie haiku :) dziekuje serdecznie za wizyte :) :)

    OdpowiedzUsuń
  2. nooooo... to teraz będę wiedziała o haiku wszystko... Oleńko jesteś niemożliwa! :)))

    OdpowiedzUsuń
  3. Jakie piękne są Twoje (Wasze) blogi! Dopracowane i wypieszczone w każdym szczególe! W ciekawej treści, w klimatycznych fotografiach, w elganckiej oprawie graficznej.
    Chętnie zagladałam na Bobe Majse a dziś niespodzianka - nowy blog - ha! i to jaki - haiku ! Pozdrowienia i gratulacje dla Twórców!
    BG

    OdpowiedzUsuń
  4. Kochani, dziękuję za tak wspaniałe wsparcie dla młodego bloga i... starej Pani Haiku :D:D:D

    OdpowiedzUsuń
  5. BG, dziękuję także w imieniu Piotra. Bardzo się cieszę, że napisałaś "Wasze blogi", bo tak właśnie jest. Tworzymy je wspólnie. Wkład i zaangażowanie Piotra są ogromne. Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  6. interesujące zasady, lecz nie spróbuję, wolę czyać Twoje:)

    OdpowiedzUsuń
  7. Bardzo ciekawe oczym tu piszesz, z haiku już się zetknęłam, ale czas wtedy nie pozwolił rozwinac zainteresowanie, lubię pisac, więc może kiedyś spróbuję.....Bożena

    OdpowiedzUsuń
  8. bardzo ciekawie się zapowiada :)

    pozdrawiam,
    Paula

    OdpowiedzUsuń
  9. Do czytania zapraszam, do pisania nie zmuszam ;) Jeśli "przyjdzie" to... "samo".

    OdpowiedzUsuń
  10. Haiku jest dla mnie bardzo trudne.
    W odbiorze.
    Jestem bardzo wrażliwa na słowo, i poezja czasem do mnie trafia, ale tu mam kłopot.
    Ten krótki zestaw słów jest dla mnie za abstrakcyjny. Może można się z tym oswoić? nauczyć? Na razie łapię z haiku tylko "przestrzeń" i "bezosobowość" 0 to jest takie bezpieczne, ale zazwyczaj zostawia mnie taką zawieszoną i niedokończoną w tej przestrzeni.
    Po prostu czuję się głupia i tępa, że nie chwytam.
    Patrz, ile słów musiałam użyć, żeby próbować coś wyjaśnić?!
    Podziwiam więc
    i czekam na swoje "olśnienie"

    OdpowiedzUsuń